رَبِّ! أَعِنِّي وَلاَ تُعِنْ عَلَيَّ. وَانْصُرْنِي وَلاَ تَنْصُرْ عَلَيَّ. وَامْكُرْ لِي وَلاَ تَمْكُرْ عَلَيَّ. وَاهْدِنِي وَيَسِّرِ الْهُدَى لِي. وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ بَغَى عَلَيَّ.رَبِّ! اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّاراً. لَكَ ذَكَّاراً. لَكَ رَهَّاباً. لَكَ مُطِيعاً. إِلَيْكَ مُخْبِتاً. إِلَيْكَ أَوَّاهاً مُنِيباً.رَبِّ! تَقَبَّلْ تَوْبَتِي. وَاغْسِلْ حَوْبَتِي. وَأَجِبْ دَعْوَتِي. وَاهْدِ قَلْبِي. وَسَدِّدْ لِسَانِي. وَثَبِّتْ حُجَّتِي. وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ قَلْبِي.İbn-i Abbâs (r.anhümâ)’dan rivayet edildiğine göre, Rasûlullah (s.a.v.) duasında şöyle derdi:“Rabbim bana yardım et ve aleyhimde (düşmanıma) bana karşı olana yardım etme. Bana yardım et (muzaffer ve muvaffak kıl), bana karşı (aleyhimde) olana (düşmanıma) yardım etme. Benim lehime tertip kur (beni cezalandırma), bana karşı olanların oyununu boz (düşmanımı cezalandır). Beni doğruya ilet (hayırlı işlere yönelt) ve benim için hidayet yolunu (hayır yollarını) kolaylaştır. Bana taşkınlık (zulüm ve haksızlık) edene karşı bana yardım et.”“Rabbim, beni, sana çok şükreden, seni çok zikreden (anan), senden çok korkan, sana çok itaat eden, sana çok boyun eğip tevazu eden, sana gönül veren sana yönelen (sana çok yakarıp niyazda bulunan) eyle.” “Rabbim, tevbemi kabul et, günahımı temizle (gider), duamı kabul et, kalbimi (hidayet üzere) sabit kıl (kuvvetlendir), dilimi doğruluktan (hakkı söylemekten ayırma), huccetimi (davamı ispatlayıcı düşmanları susturucu) sabit kıl, kalbimi (kin husumet kıskançlık gibi) fenalıktan arındır’