أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّةِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ
وَشَرِّ عِبَادِهِ وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَنْ يَحْضُرُونِ.

Amr b. Şuayb (r.a.) babasından o da dedesinden rivayet ettiğine göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: ’Sizden biriniz uykuda (veya uyumak istediği zaman) korkarsa şöyle desin: ’Allah’ın gazabından, azabından, kullarının şerrinden, şeytanların vesveselerinden ve (her türlü işimde) bana yaklaşmalarından Allah’ın tam kelimelerine sığınırım.’ (Şayet bu duayı okursa vesveseler, havatırlar ve diğer şer olan şeyler) ona zarar vermez. Abdullah b. Amr, akıl baliğ olan çocuğuna bu duayı belletir. Akıl baliğ olmayan (küçük çocukları için de bu duayı) bir kâğıda yazıp (çocuğunun) boynuna asardı. (Tirmizî, Daavât, Bâb, 100)

Not:
1- Allah’ın tam kelimelerinden murad: Mutlak olarak Allah’ın kelamı; O’nun hükümleri; Allah’ın kendileriyle nimet vaat ettiği kelamı; Allah’ın şamil, kâmil, faydalı, şifa veren, mübarek, tenfiz olunduktan sonra devam eden ve hiçbir şeyin geri çeviremediği, içerisinde hiçbir ayıp ve noksanın, şüphenin bulunmadığı kelimeleri; Allah’ın ilmi; Kur’ân-ı Kerim; kendisinden sığınılan şeyi defetmede yeterli olan; Allah’ın isimleri ve sıfatları; Allah’ın indirdiği kitapların âyetleri.
2- ’Bir kâğıda yazıp çocuğunun boynuna asardı’: Bu ve hastaya okuma gibi yapılan işlere dini ıstılahta, ’rukye’ denir. Rukyenin caiz olabilmesi için bazı şartlar vardır.
a) Arapça lisanı ile olması, (Arapçadan başka bir lisan ile olursa caiz değildir).
b) Rukye, Allah’ın (c.c) indirdiği kitaplardaki kelamı, esmaları ve sıfatları ile olmalıdır (Bunlardan hariç bir şey ile yapılırsa caiz değildir).
c) Rukye yapan da, kendisine rukye yapılan da itikat etmesi gerekir ki, fayda, zarar ve şifa ancak Allah’tandır (c.c). Faydanın, zararın ve şifanın rukyeden olduğuna itikat etmemelidir. Rukye yapılınca kesinlikle fayda verir itikadında da olmamalıdır. (Tuhfetü’l Ahvezî)