Şüphelileri terk etme, mâlayânîden kaçınma, harama düşme endişesiyle helalden dahi yüz çevirme gibi manalara gelen ’vera’, muttakilerin belirgin vasfı ve en iyi kulluğun ispat şartıdır.
Kulluğun zirvesini yaşayan Nebiler Nebisi Efendimiz (s.a.v.) bir buyruklarında ’en iyi kulluk’ vasfının ’vera’ hali olduğunu salıkverir. En iyi kul olmayı kendine dert edinenlerden biri olan Ebu Hureyre efendimizin rivayet ettiği nur buyruklardan birinde, Fahr-i Âlem Efendimiz bu dertliye: ’Ey Ebû Hureyre, verâ sahibi ol ki insanların Allah’a en iyi kulluk edeni olasın.’ (İbn-i Mâce, 4217) buyurur.
Kulluğun değişik buudları var. Kimisi, Hakk katında itibar bulan bir kulluk yaşar. Eyyûb Nebi (a.s.) gibi. ’Ni’mel abd / Ne güzel bir kul!’ hitabına mazhar olur. Kimisi de sıradan bir kulluk yaşar. Eğer adına da kulluk denirse... Şu halde en iyi kul olmanın derdini çekmek gerek. Zira bir tane hayatımız var. Yani bir fırsatımız var ve bir tane gaye-i Rabbânî var...
Evet, haramların ayyuka çıktığı bir zamanda yaşıyoruz. Her bir tarafımız haramlarla kuşatılımış durumda. Her bir yanımızı haramların alevleri sarmış ve bir kıvılcımın da bize isabeti an meselesi. Nefis, şeytan, dünya hepsi bir olmuş, aklı ve kalbi esir almış. Azalar da bu esaret altında zulme ortak olma durumunda kalmışlar. Allah’ı ve Rasûlü’nü hatırlatan güzellikler kibrit-i ahmer gibi. Allah’ı ve Rasûlü’nü unutturan şeyler ise dünya kadar. İşte böyle bir dünyada böyle bir zamanda yaşıyoruz; fakat böyle bir zamanda da olsa, yaşamamızın bir tek gayesi var, o da bizi yaşatan Rabbimize (c.c.) kulluk!
Zordayız, dardayız, girdaptayız.. Doğrudur! Açıkça haram olanları terk etmede bile sıkıntı çekiyoruz. Doğrudur! Fakat seyr u sülûkta himmet-i âlî tutmak vardır. Kim bilir vera hedeflenir de bizzat haramları terk etme bahtiyarlığına kavuşuruz. Bir adım, bir adım derken vera duygusunda buluruz kendimizi. Eğer kişide haramların tam da ortasında bir vera hali varsa işte bu, Hakk’a karşı kulluk noktasında güzel bir vefa halidir. Bir kul ki Yaratanına karşı vefalı! Ne bahtiyarlık! Ehl-i vera, ehl-i vefadır. Ve son söz... Bu güzellik, Rahmân’ın kolaylaştırdığına kolaydır...