اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّج۪يمِ
﷋


عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلّٰى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
اَلْعُمْرَةُ إِلٰى الْعُمْرَةِ كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا، وَالْحَجُّ الْمَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزَاءٌ إلَّا الْجَنَّةَ .

Ebû Hureyre (r.a.) anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
“Bir umre, diğer umreye (kadar) arada (işlenen günahlar) için keffârettir. Hacc-ı mebrûrun ise Cennet’ten başka bir karşılığı yoktur!”
(Buhârî, Umre 1)

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلّٰى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
يَأْتِي عَلٰى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يُبَالِي الْمَرْءُ مَا أَخَذَ مِنْهُ، أَمِنَ الْحَلَالِ، أَمْ مِنَ الْحَرَامِ .

Ebû Hureyre (r.a.) anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
“İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki kişi, aldığı şeyin helalden mi, haramdan mı olduğuna hiç aldırmayacak.”
(Buhârî, Büyû 7)

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلّٰى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
مَنْ عَزَّى مُصَابًا فَلَهُ مِثلُ أَجْرِهِ .

İbn-i Mes’ûd (r.a.) anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
“Kim (bir belaya) maruz kalana taziyede bulunursa, ona öbürünün (belaya maruz kalan kişinin) sevabının bir misli verilir.”
(Tirmizî, Cenâiz 71, 1073)

عَنْ أَبِي أَيُّوبَ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلٰى النَّبِيِّ صَلّٰى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللّٰهِ! عَلِّمْنِى وَأَوْجِزْ . قَالَ: إِذَا قُمْتَ ف۪ي صَلَاتِكَ فَصَلِّ صَلَاةَ مُوَدِّعٍ . وَلَا تَكَلَّمْ بِكَلَامٍ تَعْتَذِرُ مِنْهُ . وَأَجْمِعِ الْيَأْسَ عَمَّا ف۪ي أَيْدِي النَّاسِ .

Ebû Eyyûb (r.a.) anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.)’e bir adam gelerek:
’Ey Allah’ın Rasûlü! Bana (dini) öğret ve fakat çok özlü olsun!” dedi. Rasûlullah (s.a.v.):

“Namazına kalktığın vakit (dünyaya) veda edenin (namazı gibi) namaz kıl. Sonradan (pişman olup) özür dileyeceğin söz söyleme. İnsanların elinde bulunan (dünyalık şeylerden) ümidini kesmeye azmet!” buyurdular.
(İbn-i Mâce, 4171, 7270)


صَدَقَ رَسُولُ اللّٰهِ