Rahmet, sözlükte kalp inceliği, meyil ve acıma manalarına gelir. Bu mana, Allah (c.c.) hakkında mecaz olarak kullanılmıştır. Yani, Allah’ı; birine acıyan, ona meyleden ve durumu kar?ısında kalbi incelen bir kimse ne yapıyorsa, mahlukatına kar?ı aynısını; fakat uluhiyyetinin ?anına yakı?ır biçimde ve mazharlarının kabiliyetine göre yapar.

Istılah manası: Yalnız dünyada, imanlı-imansız, müsavi olarak, Allah’ın bütün insanlara aynı derecede yardım etmesi, ihsan buyurmasıdır; ancak Kıymetli Üstadımız Abdullah Fâruki el-Müceddidi (k.s) bu tanımın noksan oldu?unu ve bunlara bazı hususları daha eklemek lazım geldi?ini kısaca ?öyle belirtiyordu: “Cenâb-ı Hakk’ın bu mükevvenatta yarattı?ı, yeryüzündeki imanlı ve imansız insanların istifade etti?i nimetler sadece zahirî nimetlerdir.

Mesela: Hava, güne? enerjisi, su vb. İ?te bütün insanlar bu maddî nimetlerden istifade ederler. Be?eriyetin müsavî olarak istifade etti?i bu nimetler zahirî nimetlerdir. Cenâb-ı Allah (c.c.) bunları herkese taksim etmi?tir. Halbuki, “Rahman” isminin di?er esmâü’l-hüsnâ ile de ilgisi vardır. Bu esma di?er bazı esmaların nurlarından alır. Mesela; “Kerim” sıfatından, “Kelam” sıfatından, “Semi’” sıfatından, “Adl” sıfatının nurlarından istifade eder. Allah-u Teala’nın “Adl” sıfatı gere?i, dünyada kafirlere verilen nimetlerle, müminlere verilen nimetler bir de?ildir. Çünkü Zilzal Sûresinde de; “Kim zerre a?ırlı?ınca bir hayır yapmı?sa onu görecektir. Kim de zerre a?ırlı?ınca kötülük i?lemi?se onu görecektir.” buyurulmaktadır. Ortak olan nimetler maddî nimetlerdir; ama bir de manevî nimetler vardır ki; Onlardan kafirler istifade edemezler. Onlara bu nimetler kapalıdır. Bu nimetlerden yalnızca müminler istifade ederler. Mesela: İman nimeti kafirlerde yoktur.

Bu nimet müminler içindir. İman nimeti “Tevhid Akidesidir.” Tevhid akidesinin aslı “Lâ ilâhe illallah Muhammedü’r-Rasûlullah”tır. Cenâb-ı Hakk’a sevgi ve saygı nimeti de yalnız müminlere verilmi?tir. Yine kafirlere bu nimette kapalıdır. Cenâb-ı Hakk ile konu?ma nimeti de yalnızca müminlere nasip olmu?tur.

Cenâb-ı Hakk, Kur’an-ı Kerim de ?öyle buyurmaktadır; “Allah (c.c) Musa (a.s) ile gerçekten konu?mu?tur.” Rü’yet (görme) nimetini de Cenâb-ı Hakk yalnız müminlere nasip edecektir. Peygamber Efendimiz (s.a.v) Miraçta Cenâb-ı Hakk’ı ba? gözüyle görüp konu?mu?tur. Bu kafirlere asla nasip olmayacak bir nimettir. İ?itme de hakeza müminler içindir: Kafirler, i?itmezler, onların kulakları kalpleri kapalıdır. Cenâb-ı Hakk Bakara Sûresinded kafirlere hitaben, “Allah onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemi?tir...

” İ?te böyle sayılamayacak kadar çok manevî nimet vardır. Daha nice nimetler vardır; İlhamlar, ke?ifler gibi... İ?te bu nimetler yalnız müminler içindir. Bu kapılar imansız kulların hepsine kapalıdır.” (1)

Rahman ismi Kur’an-ı Kerim de 57 kez geçmektedir. Genellikle Allah’ın özel ismi durumunda kullanılmı?tır. Bir ayet-i Kerîme de örne?in; “(Habibim) deki: İster Allah diye veya Rahman diye Allah’ı ça?ır. Hangisi ile ça?ırırsanız (ça?ırın); çünkü en güzel isimler O’na mahsustur.”

Cenâb-ı Hakk, Rahman ismiyle yeryüzünü çok geni? bir nimet sofrası yapmı?, bu sofrayı her türlü rahmet hediyeleriyle doldurmu?, tam bir ziyafetgâh hazırlamı?tır. Bu rahmetle, dünya bir tren hükmüne geçip her sene gayp aleminden bütün canlıların her türlü ihtiyaçlarını yüklenip getiriyor. Her mevsim bir vagon gibi en uygun yiyecek ve rızıkları getirip önümüze seriyor. Bu nimetleri manevî olarak da ele alabiliriz. İnsanlara yol göstermek için Allah Azze ve Celle’nin, Nebîleri göndermesi, enbiyayı mucizeleriyle desteklemesi ve tevhid davetini o mucizelere dayandırması er-Rahman isminin cilvesi ve eseridir.

Her halûkarda, Allah Azze ve Celle’nin mahlukuna merhamette bulunan kimse, muhtaç oldu?u anda, inandı?ı ve mucibince amel etti?i için Allah Azze ve Celle’nin ismine sı?ınır, ihtiyacını Ya Allah, Ya Rahman... diyerek arz eder diyerek. Aksi taktirde icabet olmaz. Nitekim “ İnsanlara merhamette bulunmayan kimseye Allah merhamet etmez.”

Rahman isminin tecellisi; Cenâb-ı Hakk’ın alemlere rahmetle görünmesinin ifadesidir. İnsan o?lu, fakirleri doyurmak, güçsüzlere yardım etmekle “Rahman” isminden feyiz alır.

kaynakça
1. Özlenen Fark, Yıl 1, Haziran 1997.