“Allah” kelimesi, Cenâb-ı Hakk’ın diğer bütün isim ve sıfatlarını içine alan en câmî isimdir. Esmâü’l Hüsnâ’nın en büyü?üdür.

“Allah” ismi, do?rudan do?ruya bütün kainatı yaratıp idare eden, ayakta tutup mülkiyetini elinde bulunduran, Yüce Varlı?ın Zatına delâlet eder. Di?er isim ve sıfatlar bu mukaddes isme sıfat olarak kullanılabildi?i hald, bu mübarek isim onlara sıfat olarak kullanılamaz.

Allah lafz-ı Celîl’i, Kur’an’da 2697 kez geçmektedir. Ayrıca Peygamberimizin, kendisinde otuz iki sır oldu?unu buyurdu?u besmelede, ilk isim Allah ism-i şerifidir. Bir kimsenin Müslüman olması için söylemesi gereken Kelime-i Şahadet sadece bu mübarek isimle hasıl olur. Ba?ka bir isim Müslüman olmak için kafi de?ildir. Kur’an-ı Kerimin en büyük ayeti olan “Ayet’el- Kürsî” Allah ismi ile ba?lamaktadır. Yine okundu?unda Kur’an’ın üçte birine denk olan ihlas Suresi de Allah’ı anlatmaktadır.

A’raf suresinin 196. ayetinde: “Şüphesiz ki benim velim o kitabı indiren Allah’tır ve O hep Salih kullarına velilik eder.” buyurulmaktadır. Peygamberimiz (s.a.v) de Hz. Abbas’a “Bir ?ey diledi?in zaman Allah’tan iste, bir yardım istedi?in zaman Allah’tan iste....” buyurarak, bize yol göstermektedir. Abdulkadir Geylanî Hazretleri de ?öyle buyuruyor:

“Çocuk, herhangi bir belaya maruz kaldı?ında oyy anam, diye annesine feryat ederek imdadına ça?ırdı?ı gibi, mü’min kul da ?eytanın zarar verece?ini sezdi?i anda, Allah’u Teala’nın en üstün ve en büyük ismi olan “Allah” lafzına sı?ınarak feryat eder. Sanki eûzu billahi min’?-?eytani’r-racîm demekle; “Allah’ım bu isminden ba?ka kurtarıcım yoktur. O halde rahmetinden kovulmu? ?eytanı sana ?ikayet ediyorum.” diye feryât eder.

Yâ Allah! Diye yalvaran mü’min, aynı zamanda di?er bütün isimlerin sahibi olan Hak Mâbud’u ça?ırmı? olur; çünkü nasıl, güne? denilince ısısı, ı?ı?ı, ı?ı?ın yedi rengiyle birlikte bir varlık hatıra geliyorsa; “Allah” denilince de zatına uygun isim ve sıfatlarıyla birlikte yüce yaratıcı akla gelir. Allah’ı bunlarsız dü?ünmek mümkün de?ildir.

Yine Abdulkadir Geylanî Hazretleri ?öyle buyurur: “Sâlik, en azından yirmi dört saatte, be? bin nefesle Lafza-i Celali, sadece kalb ile yahut hem dil hem kalp ile tekrarlayarak virane kalbini ihya eder. Allah (c.c)’ın bu ism-i ?erifini be? bin nefesten az zikredende hayır yoktur. Çünkü bu adetten az zikredenin hisleri, ?eytan aleyhillanenin ilkaatından vesvese alır ve dürtü?ünden kurtulamaz”.

Allah ism-i ?erifinin tecellisi: Cenab-ı Hak, kuluna bu isimde bilcümle Esmaü’l Hüsnâ’sının sırrı ile tecellisinin sırrına eren, Hz. Muhammed (s.av)’e ve onun gerçek varisi olan Kutbu’l Aktab’a mahsustur. Lafza-i Celal denilen bu ism-i âzâmı okuyan bir mü’min, Uluhiyyetin hakikatini dü?ünür ve ondan “ubudiyet” yani kulluk hakikatine intikal eder. Bu ise saadetlerin en büyü?üdür.

Allah’ı anmak en büyük ibadettir.” buyuran Rabbimizi, zahirde ve batında en güzel ?ekliyle anmayı Cenâb-ı Hak cümlemize nasib eylesin.

Faydalanılan eserler:
1) “Ahlaki İbadetler” Abdülkadir Geylani. Çeviri: İsmail Çetin dilara yayınları, basım; 1993. Isparta
2) “Veliler ve Tarikatlerde Usul”. Ahmed Ziyâuddin Gümü?hanevi Pamuk yayınları basım: 1987 İstanbul
3) “Esma-i Hünsâ”, Doç. Dr. Abdülaziz Hatip. Gençlik Yayınları Basım: 2002 İstanbul
4) “Esmaü’l Hünsa Şerhi”, Mustafa Necati Bursalı. Erhan Yayın Da?ıtım Basım: 2002 İstanbul
5)“Esma-i Hünsa”, Alaaddin Ba?ar, Zafer Yayınları, 2001 İstanbul