Kurban, biz Müslümanlar için vâcib olan hem de malla yapılan bir ibâdettir. Kurban keserken başkalarından utanıldığı için veya çoluk-çocuk et yesin niyetiyle değil, sırf Allah rızâsı için kesilmelidir.
Kurban kesmek için de vakitlerin en fazîletlisini seçmelidir. Bu en fazîletli vakit ise; Kurban Bayramı günlerinin ilkidir; bayram namazı kılındıktan sonra kesilir.
Kurban edilecek hayvanlardan koç tercîh edilmelidir. Zîrâ Cenâb-ı Hak, Hz. İbrâhîm Hz. İsmâîl’i kurbân edeceği vakit kurban olarak semâdan Hz. Cibrîl vâsıtasıyla koç göndermiştir.
Kurbân edilecek koç ya beyaz olmalı yâhut beyazla siyah veya kahverengi karışımı olmalıdır. Sağlam boynuzlu bir koç olmalıdır. Ayakları sağlam olmalı, gözü kör, kulağı sağır olmamalı, mümkün mertebe büyük olmalıdır.
Kurbânı, kurban sâhibi kesmeye başlamalıdır. Şâyet bu işi yapamayacak hâlde ise, başkası kesebilir. Ancak kurbânın kesiminde kurban sâhibi mutlaka hazır bulunmalıdır. Kurban ibâdetinde yaptığı masrafı, gönül hoşluğu ile yapmalıdır.
Eğer bir kimse varlıklı ise, anne-babası, çocukları, hanımı hattâ Rasûlullah Efendimiz (s.a.v) için dahi niyet ederek kurban kesebilir.
Kurbân edilecek hayvana sert davranmamalıdır. Özellikle keserken eziyet etmemelidir. Onu kesecek yere sürüyerek getirmemelidir. Mutlaka keskin bıçak kullanılmalıdır. Hayvanın gözü önünde bıçak keskinletilmemelidir.
Kurban keserken kıbleye doğru yatırmalı, keserken; ’Bismikallâhu Ekber’ demelidir. Peşinden şu duâyı okumalıdır: ’Allâhümme hâzâ minke ve leke inne salâtî ve nüsükî ve mehyâye ve memâti lillâhi Rabbi’l-Âlemîn.’
Kurban kesildikten sonra, titremesi geçinceye kadar beklenmeli, bundan sonra derisi yüzülmeye başlanmalıdır.
Kurban Bayramı günü ilk yenilecek şey, kurban eti olmalıdır. Sünnet olan kurbânın ciğerinden pişirip yemektir.
Kurban Bayramı’nda kurban kesmek isteyen kimse, Zilhiccenin ilk on gününde vücûdundan bir şey almamalıdır. Tıraş olmamalı, tırnaklarını da kesmemelidir. Böyle yapmakla ihrâma giren hacılara benzemiş olur.
Kurbân etini üçe bölmeli, bir kısmını fakirlere ve komşularına dağıtmalı, bir kısmını gelen misâfirleriyle yemeli, bir kısmını da ev halkına bırakmalıdır.