عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلّٰى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
لَقِيتُ لَيْلَةَ أُسْرِىَ بِى إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ، فَقَالَ لِى: يَا مُحَمَّدُ! أَقرِئْ أُمَّتَكَ مِنِّى السَّلَامَ وَأَخْبِرْهُمْ أَنَّ الْجَنَّةَ طَيِّبَةُ التُّرْبَةِ عَذْبَةُ الْمَاءِ، وَأَنَّهَا قِيعَانٌ وَأَنَّ غِرَاسَهَا: سُبْحَانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ.

İbn-i Mesûd (r.a.) anlatıyor: Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:

’Miraç sırasında İbrahim (a.s.)’la karşılaştım. Bana; ’Yâ Muhammed! Ümmetine benden selam söyle. Ve haber ver ki; Cennet’in toprağı temiz, suyu tatlıdır. Burası (suyu tutacak şekilde) düz ve boştur. Oraya atılacak tohum da ’Sübhânallah, velhamdülillah, velâilâhe illallâh, vallâhu ekber’ cümlesidir.’
(Tirmizî, Daavât 60)