’Allah Teâlâ’yı anmak iki türlüdür:

1- Hatırlamak büyük sevaptır.

2- Daha iyisi ise, haramları işleyeceği anda, Allah Teâlâ’yı hatırlayıp vazgeçmektir.?Hasan-ı Basrî (rh.a.)

Sen’in isminle başlarız her işimize. Sen’i yakından tanıyabileceğimiz yegâne güzel isimlerinle? Ve çok iyi biliriz ki, Sen’in isminle başlamayan her iş kopuktur rahmetinden, bereketinden, kalp itminanından? Sen’i anmak, işlerimize ibadet hüviyeti kazandırırken, aynı zamanda bizlere yaratılışımızın o ulvî gayesini hatırlatır.

Nisyan ile malûl oluşumuza yenilip, isyana düşmemek için Sen’i her daim tesbih edip hatırlamakla devam ederiz işlerimize. Sen’i daima akılda ve gönülde tutmak en yüce zikirdir, yüceltir zikrimizi. Hem, yerde ve gökte ne var ise Sen’i tesbih etmekte iken, eşref-i mahlûkat olarak yaratma lütfunda bulunduğun bizler nasıl Sen’den gafil kalabiliriz?

’Sabah akşam O’nu zikredin!?(el-Ahzâb, 33/42) emr-i ilâhin mûcibince Sen’i çokça zikredişimiz ve hatırımızdan çıkarmayışımız; Sana meftun oluşumuz, nimetlerine karşı nankörlük etmekten kaçınmamız, aşkınla yanıp tutuşan gönüllerimizi rahata kavuşturabilme telâşımızdan dolayıdır.

Sen’i anmakla büyüklüğünü, sıfatlarını, emir ve yasaklarını düşünür ve tefekkürümüzü derinleştiren bunca şeyden sonra kulluğumuzu bir kez daha gözden geçiririz. İzzetinin ve lütufkârlığının büyüklüğüne bir kere daha şahit oluruz. ’Beni anın ki, ben de sizi anayım!?(el-Bakara, 2/152) âyet-i celîleni hatırlarız ve Sen’in biz âciz kullarını anman, mutlaka bizim Sen’i anışımızdan daha yücedir bilinciyle sevince gark oluruz.

Ümmetinin, dünya meşgalelerine dalarak Sen’i unutmalarından ve Sen’in ilâhî emirlerini ihlâl etmelerinden korkan Efendimiz (s.a.v.), Sen’i çokça tesbih etmeyi tavsiye etmiştir. Ve bizzat hayat-ı şahanelerinde, gece uykusunu bölüp ayakları şişinceye kadar sana ibadet etmiş, aldığı sevinçli haberlerde hemen secdeye kapanmış, zor durumda kaldığında yalnızca Sen’den yardım dilemiş ve bizlere örnek olmuşlardır. Ve aynı zamanda Habîbin’in varisleri olan nadide dostların da devamlı surette murakabe hâlinde olmaları ile onun vârisi olduklarını ispat etmişlerdir. Sana kurbiyeti ancak vücutlarının tüm zerreleri ile Sana yakînen iman etmiş olan o güzel dostlarını rehber edinmek suretiyle elde edebiliriz.

Hayatı, başlı başına hamdden, şükürden, zikirden ve sabırdan müteşekkil olan En Sevgili’ye ümmet olma nimetini bizlere bahşeden Allah’ım! Onu en güzel şekilde kendimize örnek alabilmeyi, ona lâyık olabilmeyi ve Sen’i, onun gibi anmayı nasib eyle! Âmin!