Hz. Âdem (a.s.) ile başlayan insanoğlunun dünya yolcuğunda, her gelen, sırasını bir başkasına devrederek devam etmektedir. Sanki zaman boşluğunda akıp giden zerreler misali... Bir koşturmacadır sürüp gidiyor. Bu kadar hengâmenin arasında Allah Teâlâ’nın, Peygamberleri vasıtasıyla gönderdiği hakikatleri ciddiye almaktan uzak olan kimseler kendilerine sunulan Rahmanî fırsatları kaçırmanın ne büyük bir hüsrana sebep olacağının da farkına varamayacaklardır, ta ki kıyamete kadar.

İşte içerisinde bulunduğumuz Ramazan günleri; geldi ve gidiyor... Bir kaç hafta sonra bir Ramazan ayı daha aramızdan ayrılıp gidecek… Bu sayılı günler bitip tükenirken acaba Rabb’in arzu ettiği bir şekilde on bir ayın sultanını değerlendirebildik mi? Manen derinleşebildik, melekî yönümüzü biraz daha kuvvetlendirebildik mi? Başka bir deyişle: ’Bu aydan bize ne kaldı veya ne kalacak?’ Acaba ne gibi duygular ile hemhâliz? Ramazanın hayatımızdan bir kere daha çekilmesiyle içimizde bir yerlerde bir sızı duyuyor muyuz? Yoksa ’Hoş geldiniz ey mübarek on bir aylar mı!’ demekteyiz? Ramazan bize bir ahlâk mirası bırakmalı değil mi? Hani oruç tutmuştuk; haramlara karşı her zaman hassastık ama Ramazan’da daha bir dikkatli olmuştuk…

Bu tarz soruların cevabı ister düşünülsün isterse düşünülmesin; gönüllerde bayram esintileri esmeye, ruhlarda Ramazan-ı Şerif’in sağanak sağanak yağan rahmet çağlayanlarının hazzını derinlemesine duymaya başlanacak. Yakında elveda ya Şehr-i Ramazan demenin burukluğu yaşanacak. Rahmet ve mağfiret ayı olan Ramazan geride bırakıldığı için mü’minlerin gönülleri buruk olsa bile Hakk’a karşı kulluk vazifelerini ifa ettikleri için sevinç yaşayacaklar. Evet, bu mübarek ayda tutulan oruçlar, verilen sadakalar, yapılan yardımlar, okunan hatimlerden hâsıl olacak rahmet esintileri, Cenâb-ı Hakk’ın katında öyle büyük mükâfatlara mazhar olacak ki; bu kutlu zaman dilimine ulaşıp da ondan istifade edemeyen gafiller, büyük bir kayıp içine düşecekler maalesef...

Aslında ömrü olanlar için nice Ramazan’lar gelip geçecektir zaman içerisinde. Fakat gelecek seneki Ramazan’da veya bayramda bazı insanlar ömür sermayesini tamamlayacakları için dünyaya `elveda` diyecekler. Zaman değirmeni bir gün, onlar gibi bizleri de çarklarında un ufak edip öğütecektir. Ahirette ebedî saadete talip olanlar için vakit en kıymetli sermayedir. Zira bu kısa ömür sermayesinin karşılığında Allah’ın rahmetine ve rızasına kavuşulacaktır. Bu yüzden mümin hem Allah Teâlâ’ya kulluğuna devam ederken hem de Rabb’inin kendisine sunduğu özel gün ve geceleri de birer ganimet olarak telakki etmelidir.

Rasûlullah (s.a.v.) Efendimizin beyan buyurduğuna göre; ’Rahmet kapıları dört gece de açılır. O gecelerde yapılan dua ve tevbeler ret olmaz. Fıtr (Ramazan) ve Kurban Bayramları’nın birinci geceleri, Şaban ayının on beşinci gecesi (Berat) ve Arefe gecesi.’

Evet, Rahman’ın katında dua ve tevbelerin geri çevrilmediği bu günler arasında bayram gecelerinin zikredilmesi müminlerin gönüllerindeki neşeyi daha da ziyadeleştirmektedir. Fakat müminler, Rabbimizin: ’Kaldır başını ey Habibim! Senin hatırına hepsini affettim...’ dediği gün gerçek bayramın hazzına ereceklerdir. Her an Cenâb-ı Hak ile birlikte olduğunun şuurunda olan Hakk dostları ’bayram’ı affedilip, rızaya kavuşulduğu gün olarak anladıkları için; bir bayram günü Alvarlı Efe hazretlerinin elini öpüp, hayır duâsını almak isteyenlere Efe hazretleri gönlündeki güzellikleri şu mısralarla dile getirir:

’Mevlâ bizi affede

Bayram o bayram olur

Cürm ü hatâlar gide

Gör ne güzel ıyd olur.

Merhamet ede Rahim

Dermanı vere Hâkim

Lütfede lütf-i Kadim

Bayram o bayram olur.’

Rahmetli Efendim Abdullah Farûkî (k.s.)’nın sohbetlerinde kaside halinde söylettiği Hacı Bayram-ı Veli hazretlerinin mısraları da bayramdan bahsediyor ama bu bayram başka bayram tabi ki:

’Bayrami imdi bayrami imdi,

Yar ile bayram eyledi şimdi.

Hamd senalar hamd-ü senalar,

Yar ile bayram etti bu gönlüm.’

Bu manada Behlül Dânâ Hazretleri de: ’Bayram bineklere binenler için değil, hata ve isyanı bırakanlar içindir’ diye ifade ederken Hz. Mevlâna sanki tüm bunları özetlercesine sevgiliye kavuşmayı, Allah’a vuslatı bayram olarak telakki ediyor ve buna Şeb-i Aruz (Düğün Gecesi) adını veriyor.

Bu yüzden sâlih kullar arasında söylenen; ’Ömrünüz Ramazan, ahiretiniz bayram olsun!’ dileği mümin için son derece anlamlıdır. Burada Ramazan şuuru ve dikkati, bir ay olmaktan öte insanın bütün bir hayatına yayılması gerektiği ifade edilmektedir. Unutmayalım; hayat boyu Ramazan düşüncesiyle kendisine çeki düzen veren kişiye bayram düşüncesi de birlikte aşılanır. Dünyayı sürekli Ramazan duyarlılığıyla yaşayanlar, ahirette bayram sevinciyle sonsuz huzura ereceklerdir. İnşaallah.

Özlenen Rehber ailesi olarak tüm Müslümanların şimdiden bayramını kutlar ve Rabbimizin bizi affettiği gerçek bayramlarda buluşturmasını niyaz ederiz.