- Hz. Peygamber bir gün bizim yanımıza çıkageldi. Biz de mesciddeydik. Peygamber, başını bir hırka ile sıkı bir şekilde bağlamıştı ve öleceği hastalığını çekiyordu. Minbere doğru gitti. Minberin üzerine çıktı ve biz de onun peşini takib ettik. Hz. Peygamber

“Nefsimi elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, ben şu anda Kevser havuzunun başında duruyorum. Bir kula dünya ve dünyanın ziynetleri arzedildi. Fakat o kul ahireti tercih etti” dedi. Hz. Peygamber’in bu sözünden Ebubekir hariç hiç kimse kendisini kasdettiğini anlamadı. Ebubekir’in gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Hz. Peygamber’e

“Anam babam sana feda olsun. Biz analarımızı, babalarımızı, kendimizi ve mallarımızı senin için feda ederiz” dedi. Sonra Hz. Peygamber minberden indi ve artık bir daha onu minberde görmek bize nasip olmadı.[1]


________________________________________
[1] Kenzü’l-Ummal, IV/58 (İbn Ebi Şeybe, Ebu Said’den); İbn Sa’d, II/234.
Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akçağ Yayınları: 2/368.