GÜZEL NAMAZ KILABİLİYOR MUYUZ?

Hâtem-i Zâhid Hazretleri, Âsım b. Yûsuf hazretlerinin yanına geldiğinde Âsım (k.s.) ona sordu:

—Ey Hâtem, namazı güzelce kılabiliyor musun?

O da ’Evet’ deyince, Âsım (k.s.):

—Peki, nasıl kılıyorsun? diye sordu.

Hâtem-i Zâhid Hazretleri başladı anlatmaya:

—Namaz vakti yaklaştığında abdestimi sünnet üzere tazeliyorum ve namaz kılacağım yere dikiliyorum. Tâ ki her uzvum yerleşiyor.

Sonra Kâbe’yi iki kaşımın arasında, Makâm-ı İbrahim’i göğsümün hizasında, Allah Tealâ’yı mekândan münezzeh (pâk ve uzak) olduğu halde başımda hâzır ve kalbimdeki her şeyi bilir halde görüyorum.

Sanki ayağım sırat köprüsünün üzerinde, cennet sağımda, cehennem solumda, ölüm meleğini de arkamda hissediyor ve kılacağım namazın son namazım olduğunu düşünüyorum.

Sonra ihsan ile (Mevlâ’yı görür gibi) iftitah tekbirini alıyor, tefekkürle okuyor, tevâzû ile rükûa eğiliyor ve tazarrû ile secdeye kapanıyorum.

Sonra tamamıyla oturuyor, ümitle teşehhütte bulunuyor ve sünnet üzere selâm veriyorum.

Sonra da o namazı ihlâsa teslim ediyor, korkuyla ümit arasında kalkıyor ve bu hâl üzere sabra devam ediyorum.

Bunu duyan Âsım b. Yûsuf:

—Ey Hâtem! Senin namazın böyle mi? diye sordu. O da:

—“Evet, otuz senedir böyle namaz kılıyorum!” deyince Âsım Hazretleri ağlayarak şunları söyledi:

—Ben daha bu zamana kadar hiç böyle bir namaz kılamadım!