Hz. Enes (r.a.) şöyle anlatıyor:
Hz. Peygamber (s.a.v.), Büsbüs adlı sahabiyi Kureyş kervanının durumunu öğrenip haber getirmek üzere gözcü olarak gönderdi. Büsbüs bu görevi yerine getirdi ve Medine’ye döndü. Haber vermek için geldiğinde evde Hz. Peygamber’le benden başka hiç kimse yoktu. Ancak Hz. Peygamber’in hanımlarından bazıları var mıydı bilmiyorum. Büsbüs öğrenebildiklerini anlattı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimiz çıkıp:
- ’Bizim bir hedefimiz vardır. Kimin devesi hazırsa bizimle gelsin!’ buyurdular. O zaman bazı kimseler:
- ’Şu anda develerimiz Medine’nin dış mahallelerinde bulunmaktadır. İzin ver de gidip getirelim!’ dediler. Hz. Peygamber de:
- ’Hayır, o kadar bekleyemeyiz. Develeri hazır olanlar binsin!’ dediler. Sonra ashabıyla birlikte yola çıkıp müşriklerden önce Bedir’e vardılar. Daha sonra da müşrikler geldi. Hz. Peygamber (s.a.v.) ashâbına:
- ’Sakın ben izin vermeden hiç kimse herhangi birşeye teşebbüs etmesin!’ buyurdular.
Kureyş müşrikleri müslümanlara yaklaştığında Hz. Peygamber sahabilerine:
- ’Haydi, genişliği gökler ve yer kadar olan cenneti kazanabilmek için kalkınız!’ buyurdular. Hz. Peygamber’in bu sözleri üzerine Umeyr b. Hümam el-Ensarî:
- ’Ey Allah’ın Rasûlü! Cennetin genişliği gökler ve yer kadar mıdır?’ diye sordu. Hz. Peygamber de:
- ’Evet!’ dediler. Bunun üzerine Umeyr:
- ’Bak! Bak!’ deyince Hz. Peygamber (s.a.v.):
- ’Niçin böyle söyledin?’ diye sordu. Umeyr de:
- ’Vallahi yâ Rasûlallah! Kötü bir niyetim yok, oranın halkından olmak istedim" cevabını verdi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) de:
- ’Sen muhakkak cennet ehlindensin’ buyurdular. Bu müjde üzerine Umeyr, sadağından (okdanlık) birkaç hurma çıkarıp yemeye başladı, sonra:
’Vallahi hurmaları bitirinceye kadar yaşamam uzun bir hayattır.’ deyip bütün hurmalarını atarak şehit düşene karar müşriklerle savaştı.[Bidaye III/277]

İbn-i İshak’ın tahrici şöyledir: "(...Enes (r.a.) der ki): Sonra Nebi (s.a.v.) kalkarak hakın yanına çıktı, onları cihada teşvik edip şöyle buyurdu:
’Muhammed’in ruhunu kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki bugün, bir adam ecrini Allah’tan bekleyerek kaçmadan, sabır göstererek müşriklere karşı savaşıp katledilrise, Allah Teâlâ muhakkak onu cennete iletir’ buyurdu. Bunun üzerine Benî Selime kabilesinden elindeki hurmaları yemekte olan Umeyr b. Hümam:
- ’Bak! Bak!’: Benimle cennete girmem arasında şunların beni öldürmesinden başka bir engel yok mu?’ deyip elindeki hurmaları attı. Sonra da kılıcını çekerek şehit düşene kadar kafirlere kılıç çaldı.[Bidaye III/277 (İbn ishak’tan]
İbn-i Cerir’in anlattığına göre Umeyr (r.a.) savaşırken şöyle diyormuş:
- ’Takva, ahiret ameli ve Allah yolunda cihad üzere sabretmemin dışında başka bir azık olmaksızın Allah’a koşuyorum. Öyle ya Allah korkusu, iyilik doğru yolda olmanın dışındaki her azık tükenmeye mahkumdur.’[Bidaye III/277 (İbn Cerir’den]