Tasavvufta insanın manevi terbiyesinin kopması bedende ruhun içinde bulunduğu cismi terk etmesi gibidir.- Sebeplere bakıp da Müsebbip’ten gelen rahmete kalbini gaflette bırakma.- Gaflet, kalbin Hazreti Allah’a karşı perdelenme halidir.- Nefsimizin önümüze attığı kırpıntılarla meşgul olup da Allah’a yakınlık gibi bir nimet kapısını insan kendisine kaparsa, en büyük zalim, yine insanın kendisi olur.- Sevgi kayboldukça îmân zayıflar, itaat kaybolur; neticede, Cenâb-ı Hakk ve Peygamber Efendimiz’le olan ülfetimiz ve bağımız kesilir.- Nefis terbiyesinde; ahlâkî vasıfların kemal bulması vardır. Nefis kemal buldukça ruhun safiyeti artar. Böylece kulu Cenâb-ı Hakk’ın yakınlığına taşır.* * *- Kim Allah (c.c.) için Allah’tan almak istiyorsa, O’nun için hareket etsin. O’na teslim olsun. Cenâb-ı Hak görendir işitendir, bilendir.- Rahmetli Efendim Abdullah Fârûkî el-Müceddidî (k.s.) şöyle buyurmuştu: “Evlâdım! Allah (c.c.) kulluğunda bahane kabul etmez.”- Ruhun terbiye olmasının vasfı, alâmeti, “itaat, ihlâs, aşk”; tasarrufu ise, “özlemi ve hasreti” Efendisinde yaşamasıdır.- Allah (c.c.) için Cenâb-ı Hakkı’ın yoluna, o teslimiyeti o sadakati gösterenler, şüphesiz karşılığını Cenâb-ı Hak’tan bulurlar.- Kıymet bulanlar, hep Efendimiz (s.a.v.)’e tabi olmakla kıymet bulmuşlar. Sözüne kıymet verilenler, hep O’nu övdüğünden dolayı sözleri kıymet bulmuş. Necat bulan, O’ndan gayrı yolları bırakıp da O’nun yoluna tabi olduğu için necat bulmuştur ki, zaten başka bir kurtuluş yolu da yoktur.* * *- Sekine ruhun karar kılmasıdır; akan suyun deryaya ulaşmasıdır. Sekine ruhtaki çırpınışların Hakk dostunun sadrında vuslata dönüşüdür.- Yakınlık hâli odur ki, suyun balığı kuşattığı gibi talibin maşukunda fena olmasıdır.- Sevgi odur ki, sende var olandan vazgeçip de varlığı bulacağın yerde yok olmaktır.- Hak dostunu anlamak, maddeten ve manen onun gönlüne eziyet olmaktan çıkmaktır. Sana baktığı zaman seni değil de kendi gönlündeki seni görmesidir. Bunlar, salikte mürşidine karşı yaşadığı fena hallerinin tezahürüdür.- Allah dostlarının sevgileri öyle sevgilerdir ki; insanın kendisine ait olan her şeyi alır ve götürür. Çünkü onların sevgilerinde Allah’ın rızası vardır.- Allah (c.c.), dostlarına verdiği o sevgiye öyle büyük vazifeler yüklemiş ki, o gönle kapı açan bütün gönül sahiplerini Allah ve Rasûlü’ne taşır.- O Allah (c.c.) dostları ki, Cenâb-ı Hakk’ın katındaki nimetlere Hz. Allah’a ve O’nun Habîbi’ne gösterdikleri sadakat ve teslimiyetle kavuştular. O nimetten istifade etmek isteyen kişiye düşer ki; o sadakatten hisseyâb ola.- Aslanlar nasıl ki ormanların her bir yerini karış karış bilirler, dolaşırlar; Allah (c.c.) dostlarına öyle bir tasarruf ve güç vermiştir ki; o da saliklerin kalplerini ve gönüllerini öyle adım, adım bilirler. Bu yüzdendir ki o güzel Cenâb-ı Hakk’ın dostları, her nefis sahibinin nefsî hezeyanlarından bir bir haberdardırlar. Allah (c.c.) onlara bu kuvveti verir ki; gönlünü Allah’a teslim edenlere bu nimetler açılsın.- Cenâb-ı Hakk’ın Ğayyur sıfatı vardır. Kıskançtır. Onun kıskanç oluşu, kulunun kalbinde kendi Zâtın’dan gayrı sevgilerin bulunmasınadır.- Cenâb-ı Hakk’ın nazarını taşıyan sözler öyledir ki; insanın gönlünde nefse ait olan habasetleri dışarı atar. Bu da; Allah’ın Rahmetidir. Hak sözler öyle sözlerdir ki; onlar yerleştikleri yerde batıla galebe çalarlar.* * *- Yüce Hakk’ın sevgisi bütün varlığımızı kavrasın ve O’nun dışındaki bir sevgiye ne kalbimiz ne de azalarımız meyledecek bir takatin sahibi olsun.- Allah’ım! Bizlere yakınlığının ilmini, sevginin hakikatini kavrayacak istidatlar bahş eyle!- Cenâb-ı Hakk, Habîbi hürmetine kendi Zât’ından ve sevgisinden bizi alıkoyan bütün engelleri üzerimizden kaldırsın.