Hz. Osman’ın Hayâsı Hakkında Hz. Peygamber’in (s.a.v.) Sözü
Hz. Ebubekir Peygamber’den içeri girmek için izin istedi. Hz. Peygamber yatağının üzerine uzanmış bir haldeydi. Hz. Âişe’nin bir elbisesini giymişti. Ebubekir’e izin verildi. Peygamber aynı halde duruyordu. Ebubekir, Rasûlullaha dediklerini dedikten sonra çıkıp gitti. Sonra Hz. Ömer izin istedi. Ona da izin verildi. O da Rasûlullahı aynı şekilde, o hal üzerine gördü. Onun ihtiyacı da yerine getirildikten sonra çıktı. Sonra Osman izin istedi. Rasûlullah derhal kalktı ve Hz. Âişe’ye:
’Şu elbiseni benim üzerime güzelce derle de açık yerim kalmasın’ buyurdu. Böylece Hz. Osman’ın sözlerini de Rasûlullah dinledi. İhtiyacı görüldü. O gittikten sonra Hz. Âişe:
’Ey Allah’ın Rasûlü! Ne oluyor ki, Ebubekir ve Ömer’e göstermediğin saygıyı Osman’a gösteriyorsun’ dedi. Hz. Peygamber:
’Osman çok hayâlı bir insandır. Eğer aynı halde ona izin verseydim, hayâsından ötürü ihtiyacını bana tam ifade edemezdi’ buyurdu.
Hz. Peygamber oturuyordu. Âişe de arkasındaydı. Ebubekir izin istedi, içeri girdi. Ömer izin istedi, içeri girdi, Sa’d b. Mâlik izin istedi, içeri girdi. Sonra Osman b. Affan izin istedi. Hz. Peygamber onlarla dizi açık olduğu halde konuşurken Hz. Osman içeri girerken derhal elbisesini dizinin üzerine çekti ve hanımına:
’Sen de biraz ileriye çekil!’ dedi. Böylece bir saat konuştuktan sonra hepsi çıkıp gittiler. Hz. Âişe:
’Ey Allah’ın Peygamberi! Babam ve arkadaşları geldi, sen elbiseni dizinin üzerine çekmedin. Bana da ’Geri git’ demedin. Ancak Osman geldikten sonra bunu yaptın’ dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber
’Meleklerin kendisinden hayâ ettiği bir kişiden hayâ etmeyeyim mi?’ buyurdu ve devamla ’Nefsimi elinde tutana yemin ederim ki melekler Allah’tan ve Rasûlü’nden hayâ ettikleri gibi, ondan da hayâ ederler. Eğer Osman içeri girdiğinde sen bana yakın yerde olsaydın konuşamaz, başını kaldırıp bakamazdı. Böylece çıkıp giderdi’ dedi.