Canım EfendimEfendim; yaprak misali savrulurken şu bedbaht âlemde‘Abdullah Farukî’dedir’ dediler, yaralı gönlüme çareGelmişim gül bahçenize, âcizim hem biçareKabul edin yolunuza, kabul edin Efendim, bizi deGünah denizine düşmüşüm boğulurumBir kurtuluş yolu arar, çırpınır durumumKalmadı artık dayanmaya mecali ruhumunKapınıza geldim Efendim, Hak rızasıdır umudumSizi anlatır yetiştirdiğiniz goncalar güllerAciz gönlüm, sizi görmeden yanar özlerYüce Rabbim! Cemâl-i Yâri rüyamda gösterSevgisi Allah için Efendim’in, yeter ki sevsin özler