أَلْحَمْدُ لِهِٰû رَبِّ الْعَالَمِينَ حَمْدًا كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ عَلٰى كُلِّ حَالٍ حَمْدًا يُوَاف۪ى نِعَمَهُ وَ يُكَافِىءُ مَزِيدَهُİbn-i Ömer (r.anhuma)’dan rivayet edildiğine göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: Her kim üç defa; “Alemlerin Rabbi olan Allah’a, her hal üzere, çok, tertemiz, mübarek (ve) verdiği nimetlere vâfi, ziyadesine de kâfi gelen bir hamd ile hamdederim” derse, hafaza melekleri; “Ey Rabbimiz! Bu kulunun seni tenzih etmesi ve sana hamd etmesinin künhüne vakıf olamadığımızdan nasıl yazacağımızı bilemiyoruz” derler. Bunun üzerine Allah onlara; “Onu kulumun dediği şekilde yazın” diye vahyeder. (Terğîb ve Terhîb c.2, h. 2364)Açıklama: “Nimetlere vâfi” yani verilmiş nimetlere yeten ve layık olan bir hamd. “Ziyadesine de kâfi” yani nimetlerin artmasına vesile olacak ve hem de verilecek bu nimetlere yetecek bir hamd. “Künhüne” yani hakikatine.Okunuşu; Elhamdülillâhi rabbi’l âlemîne hamden kesîran tayyiben mubâreken fîhi alâ kulli hâlin hamden yüvâfî niamehû ve yükâfiu mezîdehû.