Yine hasret ve üzüntünün, sürur ve mutluluğun bir arada yaşandığı günlere erdik. Hasret ve üzüntü; hepimizin on bir ay en güzel ümitlerle beklediği Ramazan ayından ayrılığın, sürur ise rahmet sahibi Rabb’imizin mü’minlere bahşettiği iki bayramdan ilki olan Ramazan Bayramı’nı idrak edişin meyvesidir.

Haklı olarak, ’Bir dahaki Ramazan’a ulaşabilecek miyiz??, ’Bin aydan hayırlı o kadir gecesini idrak etmek acaba bizlere tekrar nasip olur mu?? duygu ve serzenişlerini az çok hemen her Müslüman kalbinde hisseder. Zira hiç bitmeyecekmiş gibi pervasızca tükettiğimiz ömür sermayesinin ne zaman, nasıl biteceği malum değil. Bu sebeple geçmişten alacağımız ibretler, zamanı en iyi bir şekilde değerlendirebilmek açısından bizler için büyük önem arz etmektedir. ’İki günü eşit olan ziyandadır.? hadis-i şerifinin manasını iyi idrak etmeli, ömrün nüvesini teşkil eden kulluk ayı Ramazan’ın bir öncekiyle mukayesesini yapmalı; yaptıklarımız, yapamadıklarımız ve yapmamız gerekenlerin hesabını tutmalıyız.

Her geçen gün artan bir ibadet havasında geçirilen bu ayın son günlerini, ’dünya ve dünyalıktan uzaklaşarak insanın kendisini tamamıyla Cenâb-ı Hakk’ın ibadetine adaması’ demek olan itikâfla hitama erdirmek, insana tarifi mümkün olmayan manevi kazançlar sağlar. Bu şuurla, her günü ibadet ve itaatle geçirilen bir ayın sonunda yaşanacak bayram sevinci bir başkadır. Zahirde yaşanan telaş ve sevinçten ziyade, en büyük temennisine -Rabbi’nin rızasını kazanmak- nail olabilen bir mü’minin gönlünde yaşadığı sevinç ve itminan? Her halde yaşanabilecek en büyük bayram, sürur bu olsa gerektir.

Kıymetli okuyucularımızın bayramını tebrik eder, Cenâb-ı Hak’tan hepimizi hakiki bayramlara eren kullarından kılmasını niyaz ederiz.