Neşeti:
Dedesi; iki cihan serveri, Rabbimizin Habibi, yaratılanların en üstünü, en şereflisi, Peygamberlerin sertacı, Havz-ı Kevser’in sahibi, Makam-ı Mahmud’un özlem ile beklediği Efendimiz Muhammed Mustafa (s.a.v.)’dir.
Babası; Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in: ’Münafık olan Ali’yi sevmez ve mü’min olan ona buğzetmez.’ (Tirmizî, Menâkıb, 20), ’Sen bendensin, ben de sendenim.’ (Buhârî, Fadâilu’s-Sahâbe, 9) buyurduğu, Allah’ın aslanı Rasûlullah (s.a.v.)’in damadı, ’Ebû Turâb’ lakabının sahibi İmam Ali (k.v.)’dir.
Annesi; Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in: ’Ey Fâtımâ! Mü’minlerin kadınlarının hanımefendisi -veya bu ümmetin kadınlarının hanımefendisi- olmana razı değil misin?’ (Buhârî, İsti’zân, 43), ’Fâtımâ benden bir parçadır. Her kim onu öfkelendirirse, beni öfkelendirmiş olur.’ (Buhârî, Fedâilü’s-Sahâbe, 12; 29) buyurduğu, Rasûlullah (s.a.v.)’in en çok sevdiği kızı Fâtımatu’z-Zehrâ (r.anhâ)’dır.
Kardeşleri; Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in: ’Hasan ve Hüseyin, cennet ehli gençlerinin efendileridir.’ (Tirmizî, Menâkıb, 30), ’Allah’ım, muhakkak ben bu ikisini seviyorum, (sen de) sev ve bu ikisini seveni de sev.’ (Tirmizî, Menâkıb, 30) buyurduğu, Efendimiz (s.a.v.)’in: ’O ikisi dünyadan benim iki reyhanımdır.1’ (Buhârî, Edeb, 18) diye hitap ettiği Hasan ve Hüseyin (r.anhümâ)’dır.

Doğumu:
Hicretin beşinci senesinde Şaban ayında Medine’de dünyaya gelmiştir. (Miladi: 626)

Lakabı:
Haşim oğullarının Akile2’si, Taliplerin Akile’si, Arapların Akile’si, Ümmü’l-Mesâib (musibetler anası)’dır.

İlmi:
Hz. Zeynep (r.anhâ) hem zâhiri hem de manevi, müstesna ilme sahip idi.
Hüseyin (r.a.) efendimiz: ’Allah’a hamdolsun, sen sana öğretici biri olmadan öğrendin, sana anlatan birisi olmadan anladın!’ diyerek Zeynep (r.anhâ)’nın ilmini tasdik edip övmüştür.
Hasan ve Hüseyin (r.anhümâ) Peygamber efendimiz (s.a.v.)’in sohbetlerine katılır, hadislerini ezberler, evde mütalaa yaparlardı ve bu mütalaalara Zeynep (r.anhâ) da katılır, derin fesahat ve belagat ile hadislere şerh düşerdi.

İbadeti:
Hz. Zeynep (r.anhâ) Nübüvvet nurunun parladığı, Allah’ın rahmetinin ve bereketinin sağanak sağanak yağdığı hane-i şerifte yetişmiştir.
Daha beş yaşında iken gece annesi Fatımatu’z-Zehra (r.anhâ) ile kalkar, tas tamam abdestini alır ve annesi ile ibadet ederdi. Teheccüt namazını ve teheccüt vaktinde Kur’an okumayı asla bırakmazdı, bela ve musibet anlarında bile nafile ibadetini, Kur’an okumayı ve dua etmeyi aksatmazdı.
Öyle ki, hicretin 61 yılı Muharrem ayının 10’cu ve 11’ci gecesinde3 bile ibadetini terk etmemiştir.
Rivayet edildiğine göre, Hüseyin (r.a.) efendimiz savaş meydanına girmeden önceki son vedasında Zeynep (r.anhâ)’ya şöyle demiştir: ’Ey kardeşim, beni gece nafilelerinde unutma.’

Makamı:
Rivayetlere göre İmam Hüseyin (r.a.) efendimiz manevî ilimlerinin sırlarını onunla paylaşırdı. Bu da makamının ne kadar yüce olduğunun delaletidir.

İffeti:
Rivayete göre Hz. Ali (k.v.) efendimizin kapı komşusu olan Yahya şöyle demiştir: ’Kapı komşuları olmama rağmen ve Hz. Zeynep (r.anhâ)’nın orada yaşamasına rağmen kendisini hiç görmedim, sesini de hiç duymadım. Mübarek dedelerini ziyarete gitmek istediğinde gece karanlığında giderdi.’ ifadeleri ile Hz. Zeynep (r.anhâ)’nın iffetini anlatmaktadır.
Allah şefaatlerine nail etsin!

(Endnotes)
1 ’Reyhan’dan kastedilen mana hakkında iki açıklama yapılmıştır:
1- Rızık, rahatlık, rahmet manasınadır. Buna göre mana; ’Allah (c.c.)’nun dünyadan yana beni rızıklandırdığı iki nimettir.’ şeklinde olur.
2- ’Reyhan’ çiçeği manasınadır. Buna göre mana; ’Allah (c.c.)’nun dünyadan yana bana ikram ettiği ve öpüp kokladığım iki reyhanımdır.’ şeklinde olur.
2 Akile, akrabaları arasında çok değerli olan ve kendi ailesi yanında muhterem ve seçkin olan kadınlara denir.
3 Hüseyin (r.a.) şehit edildiği gün ve şehit edildikten bir gün sonra.