اَللّٰهُمَّ اهْدِنِى فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِى فِيمَنْ عَافَيْتَ،
وَتَوَلَّنِى فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِى فِيمَا أَعْطَيْتَ،
وَقِنِى شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِى وَلَا يُقْضٰى عَلَيْكَ،
وَإِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ
تَبـَــارَكْــتَ رَبَّـنَــا وَتـعَــالَيْـتَ.
Hasan b. Ali (r.anhuma)’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.) bana dualar öğretti bende onları ….. söylüyorum demiştir. (O dua şöyledir):
’Allah’ım! Hidayet ettiğin kişilerle birlikte bana da hidayet et. Afiyet verdiğin kişilerle birlikte bana da afiyet ver. Dost edinip (işlerini üzerine aldığın) kişilerle birlikte beni de dost edin (işlerimi üzerine al, sahip çık). Verdiğin şeylerde bana bereket (ihsan) et. Takdir ettiğin (kaza ve kaderin) şerrinden beni koru. Şüphesiz ancak Sen (takdir edip) hükmedersin, Sana kimse hükmedemez. Sen’in dost edindiğin kimse zelil olmaz. Sen’in düşman edindiğin kimse de aziz olmaz. Sen mübareksin ey Rabbimiz ve yücesin.’ (Sünen, Ebu Davûd, Salât)

Bazı kelimelerin açıklaması:
Hidayet et: Beni hidayet üzere sabit kıl ve hidayetimi artır.
Afiyet ver: Kötü hastalıklardan, kötü ahlaklardan, hevâdan ve sair bütün kötülüklerden bana afiyet ver.
Dost edin: İkram ve ihsan edip de işlerini üzerine aldıklarının içinde benimde işlerimi üzerine al ve beni nefsimin eline bırakma.
San’a kimse hükmedemez: Hükmünü bozamaz, engelleyemez ve önüne geçemez.