Kerbela’da bir ah çekti, ağlattı ümmeti İmam Hüseyin
Feryadı bağrımı yaktı, lâl etti dilleri İmam Hüseyin
Fatıma ağlar, Zeynep ağlar, tüm kardeşler ağlarMuharrem gelince, cem etti ümmeti İmam HüseyinDinle kardeşim dinle, şu Fırat eder ah-ı zâr
Zalim yezidler elinde, hala Ehl-i Beyt kanı varNefislerine râm olup yoldaşı şeytan olanlar
Mahşer günü acep, Dedesi’nden nasıl şefaat umar

Gözleri sürmeli, sardı hikmet, gönlü aşk membaı
Anası Fatıma, babası Ali’den aldı o eşsiz endamıGörmedi gözler senin gibi bir yiğit, ey cennetin mısbahı
Korku yok, keder yok bulana, senin o mukaddes sevdanı

Şâh Farukim öğretti bizlere, Hüseynimiz seni
Durmadı, gece gündüz anlattı ve sevdirdi sizi
Zikrullah’ta ağlardı, sohbetinde daima anardı sizi
Keşke sevebilseydim, bilebilseydim kıymetinizi
Keşke sevebilseydim, bir kez görebilseydim Efendim sizi