Hamd Sana... Övgü Sana... Secde Sana... Dualar Sana... Yöneliş Sana... Vuslat Sana... Biz Sen’in aciz, günahkâr kulların...
Ey Rabbimiz! Yakınlığı yaratan Sen... Yakınına alan Sen... Bizleri de yakınlığına alacak mısın?
Candan öte sevilensin... Sevdiğini çok sever ve sevdirirsin... Habib’ini sevmeyi bizlere de nasip eder misin?
Sen her şeye Hakîm olansın. Mülk Sen’in. Sen’in iznin olmadan ne bir göz görür, ne dil döner, ne de varlık varlık olabilir. Yaprak kımıldamak için Sen’den işaretini bekler. Arı balını yapmak için vahyini bekler.
Sen Rahîm’sin. Sen’in himayen altında olana hiçbir güç zarar veremez. Sen dilersen gökyüzü tepemize iner ve denizler yürür. Eğer dilersen yere çakılı dağların sökülüp dümdüz olur ve Sen dilersen bizler de Sana ihlâslı bir kul, Habib’ine âşık bir ümmet oluruz.
Rabbim, Sen sonsuzluğun padişahı, darda kalmışların sığınağı, vefakâr ve akıllı insanların her şeyisin.
Ey Rabbimiz! ‘Kâlû Belâ’da verdiğimiz ahde vefa göstermeyi bizlere nasip et. Bizleri akıllı ve vefalılardan kıl. Mirasyedi misali ahiret sermayemizi tarumar edenlerden kılma.
Ey güzel olan Allah’ım! Güzel olduğu gibi güzeli yaratan, gönülleri güzelleştiren Allah’ım, bizlerin de gönüllerini güzelleştir, bizim de özlerimize güzellik nasip et!
Sevdiğini mahzun etmeyen Rabbim! Bizleri sev ve bizleri Habib’inden mahrum etme. Sen dualara icab edensin. Biz O’nu göremedik, bizler için ettiği duaları işittik. Bizlere, Nebiyi Zîşân’ın ümmeti için ettiği kabul olunmuş dualarından murad almayı nasip eyle.
Senin kapından başka kapı yok... Habib’in hürmetine, affını, keremini bizlerden esirgeme güzel Allah’ım...